Simone, een 15-jarige, hardwerkende dame uit havo 3, volgt online coaching bij mij. Na de online lessen zit ze wel drie uur per dag aan haar huiswerk en is daarna te moe om leuke dingen te doen. De verkering met haar eerste vriendje is net uit en terwijl ze dit met me deelt, vecht ze tegen haar tranen.

Gebeurtenissen waar je extreem blij of verdrietig van wordt zijn funest voor je concentratie. Afdwalen is eerder regel dan uitzondering, dus ik begrijp heel goed dat Simone nu heel veel tijd op haar kamer zit, maar dat de werkelijke hoeveelheid huiswerktijd waarschijnlijk wel mee zal vallen.

We hebben allemaal te maken met dwaaltijd, maar niet iedereen is zich bewust van de hoeveelheid tijd je spendeert aan afdwalen, wegdromen, voor je uit staren, enzovoort.

Ik ga met Simone in kaart brengen hoe zij nu al die uren op haar kamer besteed. Dit doen we onder andere met behulp van het 5-stappenplan plannen. Eerst bespreken we hoe lang zij zich momenteel maximaal aan één stuk kan concentreren.

Normaalgesproken is dat veertig minuten, maar dat lukt nu echt even niet, dus zetten we haar leerblok op dertig minuten. Daarna vult zij haar weekindeling in en gaat ze timen hoe lang ze over de verschillende vakken doet.

De volgende sessie bespreek ik met haar de geheugentabel. Hieruit blijkt dat je veel meer lesstof opneemt als je al je huiswerk in jouw persoonlijke leerblokken maakt, afgewisseld met korte pauzes.

Drie uur achter elkaar op je kamer zitten ‘proberen’ huiswerk te maken heeft weinig zin, je neemt een groot deel van de tijd amper 25% van de lesstof op.

Ja maar, ik voel me gewoon rot en moet heel veel aan hem denken’, geeft Simone aan na het bespreken van de tabel, ‘en zodra dat gebeurt, ben ik weer uit mijn concentratie’.

Logisch, we kennen allemaal dat gevoel toch?

Ik leg haar de huiswerkformule voor: Netto leertijd = bruto leertijd - dwaaltijd

‘Kijk Simone, je hebt nu het gevoel dat je uren met je huiswerk bezig bent, maar dat is jouw bruto leertijd. Hierin zitten ook al die momenten dat je afdwaalt. Als we nu eens in je planning dwaalblokken en leerblokken opnemen. Tijdens de dwaalblokken mag je je gedachten de vrije loop laten gaan, je neemt bewust even de tijd om je verdriet te verwerken en daarna ga je weer een leerblok geconcentreerd aan het werk. Je verzetten tegen je gedachten werkt nu niet, daar is je verdriet te vers voor. Je plant dus leertijd en dwaaltijd in, waardoor je minder het gevoel overhoudt dat je urenlang voor school bezig bent’.

Zo gezegd, zo gedaan. Uitkomst formule: 3 uur - 1,5 uur = 1,5 uur.

Simone bleek letterlijk de helft van de tijd af te dwalen en netto maximaal 1,5 uur per dag nodig te hebben voor al haar huiswerktaken.

De eerste week waren de dwaalblokken net zo lang als de leerblokken, maar daarna nam de duur van de dwaalblokken drastisch af, totdat het pauzeblokken van 5-10 minuten werden.

Omdat Simone ruimte gaf aan haar gevoel, verwerkte ze haar verdriet sneller en kwam haar focus op school weer langzaam terug.

Dwaaltijd, we hebben er allemaal last van. Gevolg? Je hebt elke dag het gevoel dat je uren met je huiswerk bezig bent en dat school veel te veel tijd kost. Maar hoe realistisch is dat?

Pas de huiswerkformule maar eens toe, dan ben ik benieuwd wat de netto leertijd van jouw leerlingen is.

Herken jij veel ‘dwaaltijd’ bij jouw leerlingen? Ik geef twee webinars, waarin ik jou vertel hoe je je leerlingen zo effectief mogelijk kunt leren plannen en leren, zodat ook zij werken met netto leertijd in plaats van heel veel bruto leertijd, waar overigens ook ‘even op de smartphone en social media onder vallen 😉’.